its been a week since i blogged out... haaai... ang lungkot talaga na parang masaya... or maybe
maskara ko lng ung pagiging masaya ko...

'for every event that occurs, there will follow another event whose existence was caused by the first, and this second event will be pleasant or unpleasant according as its cause was skillful or unskillful.'

at this moment...i truly believe in this teaching...gud or bad...its still karmaa... waaaaah..
haaaai..teka naisiip ko lng...baket ba ganun ang mga tao..laging na sa huli ang pagsisisi... oo nga, bago tau nagsasalita iniisip natin ang sasabihin natin...pero...pag dating na ng point kung iisipin mo na kung anu nasabi mo...maiisip mo na...shemaks.. ang tanga ko.. hnde ko NAISIP na ganun pala... ang epekto...ang tanga..dba parang nagisip ka pa kung anu sasabihin mo kung ireregret mo rin... ako lagi akong ganun...bat ba...hnde ko namamalayan?? me birth defect ba ako sa utak?? parang ang kapalit talaga ay isang masamang karma pag ganung hnde mo nga naisip ang mga dapat mong naisabi ng matino... nagetgets ko ba sarili ko?? waah.. andaming nangyaring napaka lungkot na pede na ata ikamatay ng isang nilalang ngaung buong january ko..

i need to get back on my feet... now.

today's song: for the 500th time...
NERBYOSO....
ng rivermaya...

ilang gabi na akong nagdaramdam...
kasi mahal kita hnde mo pa alam!!!!!



sarms stepped back into reality at 9:43 PM ----------